Yaklaşık 4 aydır evimizde atan 2 değil 3 kalp var. Önce kalp atışlarını gördüğümüz, sonra ufak ufak hareketlerini hissetmeye başladığımız evimizin en küçük ferdi 4-5 ay sonra dünyamıza tamamen girecek. 4-5 ay sonra hayatımızın en uzun soluklu, en zorlu ama aynı zamanda en keyifli görevine başlayacağız. 4-5 ay sonra bugüne kadar sahip olduğumuz tüm sıfat ve tanımlamaları kenara atacak yeni bir ünvanımız olacak. Korkutmuyor mu? Korku muhakkak var, böyle büyük bir sorumluluğun altına -üstelik de isteyerek ve planlı bir şekilde- girerken korkmuyorum diyen yalan söylüyordur. Ama korkunun çok ötesinde ağır basan his, içimdeki adını tam olarak koyamasam da kesinlikle mutlulukla karışık heyecan kısmı ağır basan bir his.
Sevgili oğlum; sana artık gönül rahatlığıyla oğlum diyorum çünkü 2 hafta önce bir erkek babası olacağımı öğrendim. Sevgili oğlum, daha dünyaya gelmeden beni daha önce hiç hissetmediğim duygu ve heyecanlarla tanıştırdın, eminim dünyaya gelince daha da bambaşka hislerin varlığını öğreteceksin bana. Sen büyürken beni ve anneni de kendinle beraber büyüteceksin. 9 ayın hem ne kadar kısa hem ne kadar uzun bir zaman olduğunu keşfediyoruz seninle bugünlerde, ayların geçmesini ve dünyamıza doğmanı tarifsiz bir heyecanla beklerken. Geldiğin dünya mükemmel bir yer değil, ama emin ol biz orayı senin için mükemmel bir yer haline getirmek adına elimizden geleni yapacağız. Seni tanımayı ve bize açacağın yeni ufukları keşfetmeyi heyecanla bekliyoruz canım oğlum!
